Master of Industrial Manufacturing

หลักสูตรอบรมเพื่อพัฒนาบุคลากรในอุตสาหกรรมการผลิตของไทย

ปัญหาที่บริษัทญี่ปุ่นในไทยพบเจอ

การพัฒนาบุคลากร

  • คนญี่ปุ่นอยากจะมอบหมายงานเพื่อให้คนไทยบริหารจัดการงานด้วยตัวคนไทยเอง แต่ยังไม่สามารถฝึกคนไทยที่สามารถมอบหมายงานให้ได้
  • ในประเทศไทยยังไม่มีหลักสูตรที่เนื้อหาครอบคลุมครบทุกเรื่องทั้งในเรื่องจิตสำนึกต่อหน้าที่ ความรู้และทักษะที่จำเป็น ส่วนทางบริษัทก็ไม่มีเวลาเพียงพอในการสร้างระบบการฝึกอบรมของบริษัทเอง

การปรับเลื่อนขั้น

  • กฎหมายแรงงานไทยนั้น ถ้าปรับเลื่อนขั้นพนักงานแล้วจะไม่สามารถปรับลดขั้นลงได้ การตรวจดูให้แน่ใจว่าคนที่เราต้องการจะปรับเลื่อนขั้นให้นั้นเป็นคนที่เหมาะสมจริงๆหรือไม่ ยังทำได้ยาก
  • ด้วยระบบงานแบบผู้อาวุโส การปรับเลื่อนขั้นจะอิงจากจำนวนปีในการทำงานหรือความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ทำให้พนักงานอายุน้อยที่มีความสามารถสูงไม่มีช่องทางในการเติบโตในสายงาน (career path) ส่งผลให้พนักงานที่มีความสามารถลาออกไปทำงานที่อื่น

แนวทางในการแก้ไขปัญหาเพื่อสร้างระบบพัฒนาบุคลากร

  • ครอบคลุมในเรื่องจิตสำนึกต่อหน้าที่และความรู้พื้นฐานที่จำเป็นได้อย่างครบถ้วน
  • เนื้อหาที่เรียนมีการจัดแบ่งตามระดับหน้าที่อย่างเป็นระบบ
  • ด้วยการบริหารจัดการขัอมูลประวัติการเรียนทำให้การอบรมมีความสม่ำเสมอคงที่
  • มองเห็นได้ถึงระดับความสามารถ
  • ประเมินอย่างเป็นกลาง ทุกคนยอมรับได้
  • เลือกบุคลากรที่เหมาะสมสำหรับการปรับเลื่อนขั้นได้

*วัตถุวิสัย คือ การมองที่วุตถุหรือข้อมูลด้วยมุมมองที่เป็นกลาง ไม่มองด้วยอคติหรือความรู้สึกของตัวเอง

ด้วยการปรับใช้ภาษาเดียวกัน (ภาษาที่ทุกคนใช้เหมือนกันและมีความเข้าใจตรงกัน) จากเนื้อหาการเรียนจะช่วยส่งเสริมให้เกิดการใช้ความรู้ในหน้างานได้ดียิ่งขึ้น

สร้างสถานที่ทำงาน ที่เอื้อต่อการพัฒนา บุคลากร

  • ครอบคลุมในเรื่องจิตสำนึกต่อหน้าที่และความรู้พื้นฐานที่จำเป็นได้อย่างครบถ้วน
  • เนื้อหาที่เรียนมีการจัดแบ่งตามระดับหน้าที่อย่างเป็นระบบ
  • ด้วยการบริหารจัดการขัอมูลประวัติการเรียนทำให้การอบรมมีความสม่ำเสมอคงที่

ประเมินวัดผล ด้วยเกณฑ์มาตรฐาน ที่เป็นวัตถุวิสัย*

  • มองเห็นได้ถึงระดับความสามารถ
  • ประเมินอย่างเป็นกลาง ทุกคนยอมรับได้
  • เลือกบุคลากรที่เหมาะสมสำหรับการปรับเลื่อนขั้นได้

*วัตถุวิสัย คือ การมองที่วุตถุหรือข้อมูลด้วยมุมมองที่เป็นกลาง ไม่มองด้วยอคติหรือความรู้สึกของตัวเอง

ประเมินวัดผล ด้วยเกณฑ์มาตรฐาน ที่เป็นวัตถุวิสัย*

ด้วยการปรับใช้ภาษาเดียวกัน (ภาษาที่ทุกคนใช้เหมือนกันและมีความเข้าใจตรงกัน) จากเนื้อหาการเรียนจะช่วยส่งเสริมให้เกิดการใช้ความรู้ในหน้างานได้ดียิ่งขึ้น